Bakır endüstrisi için teknolojik yeniliklerdeki son patlama, bu yüzyılın ilk yirmi yılında, açık ocak madenciliği, yüzdürme konsantrasyonu ve yankılı izabe tesisinin porfir bakır cevherlerine uyarlandığı zaman meydana geldi.

Süzme-çözücü ekstraksiyonu-elektrokazanma dışında, üretim başına temel bakır yöntemleri 65 yıldır değişmeden kalmıştır.Ayrıca 1900 ile 1920 yılları arasında açılan altı maden, bugün hala Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en büyük bakır üreticileri arasında yer almaktadır.

Son 65 yılda bakır endüstrisindeki teknolojik yenilik, ileriye doğru büyük sıçramalar yerine, büyük ölçüde şirketlerin daha düşük dereceli cevherleri kullanmalarına ve üretim maliyetlerini sürekli olarak düşürmelerine olanak tanıyan kademeli değişikliklerden oluşuyordu.Ölçek ekonomileri gerçek oldu

bakır üretiminin tüm aşamalarında kullanılmaktadır.Hem makine hem de insan verimliliği çarpıcı biçimde arttı.

Bu bölüm, keşiften madencilik ve öğütmeye, ergitme ve rafinasyona veya solvent ekstraksiyonu ve elektrokazanmaya kadar bakır üretme teknolojisini kısaca açıklamaktadır.Bölüm, teknoloji geliştirme başına polis geçmişine genel bir bakışla başlamaktadır.Ardından, her biri için

Bakır üretimindeki aşama, mevcut en son durumu gözden geçirir, son teknolojik gelişmeleri belirler, gelecekteki olası ilerlemeleri ve araştırma ve geliştirme ihtiyaçlarını gözden geçirir ve ABD endüstrisinin rekabet edebilirliği için daha fazla ilerlemenin önemini tartışır.Şekil 6-1

pirometalurjik' ve hidrometalurjik için akış şemalarını gösterir

2 bakır üretimi.Tablo 6-1 ve 6-2, bu işlemlerin kapsül özetlerini sağlar.

1 Pirometallürji, yüksek sıcaklıklarda kimyasal reaksiyonlar kullanılarak cevherlerden ve konsantrelerden metal ekstraksiyonudur.

2 Hidrometalurji, su bazlı çözeltiler kullanarak cevherlerden metallerin geri kazanılmasıdır.

MÖ 6000 gibi erken bir tarihte, doğal bakır -saf metal- Akdeniz bölgesinde kırmızımsı taşlar olarak bulundu ve kaplara, silahlara ve aletlere dövüldü.MÖ 5000 civarında, zanaatkarlar, ısının bakırı daha yumuşak hale getirdiğini keşfettiler.Bakırın dökümü ve eritilmesi MÖ 4000-3500 civarında başladı (bkz. şekil 6-2).MÖ 2500 civarında, bakır, daha güçlü silahlar ve aletler sağlayan bir alaşım olan bronz yapmak için kalay ile birleştirildi.Bir bakır ve çinko alaşımı olan pirinç, muhtemelen MS 300 yılına kadar geliştirilmemiştir.

Bakır ilk olarak İsrail'deki Timna Vadisi'nde (yerde bulunanın aksine) çıkarıldı - Kral Solo mon'un Madenlerinin bulunduğuna inanılan ıssız bir bölge (bkz. şekil 6-3).Kıbrıs'ta ve güney İspanya'nın Rio Tinto bölgesinde büyük madenleri işleten Fenikeliler ve Remanlar, bakır arama ve madencilik yöntemlerinde ilk ilerlemeleri kaydettiler.Örneğin, Romalılar Rio Tinto bakır bölgesinde yaklaşık 100 mercek şekilli cevher kütlesi buldular.Modern jeologlar yalnızca birkaç ek tortu buldular ve Rio Tinto'nun modern üretiminin neredeyse tamamı, ilk olarak Remanlar tarafından keşfedilen cevherlerden elde edildi.

3 Rio Tinto'da, Remanlar cevherin üst, oksidize edilmiş kısmını çıkardılar ve sülfür cevher kütlelerinden yavaşça sızan suyun ürettiği bakır laden çözeltilerini topladılar.Moors, Orta Çağ boyunca İspanya'nın bu bölümünü fethettiğinde, oksit cevherleri büyük ölçüde tükenmişti. Sızma ile ilgili Roma deneyiminden ders alan Moors, açık ocak madenciliği, yığın liçi ve kullanılmaya devam eden demir çökeltme teknikleri geliştirdi. 20. yüzyıla Rio Tinto'da.

Britanya'da, Mısır duvarında bakır ve kalay işlendi ve MÖ 1500 gibi erken bir tarihte Fenikelilerle ticareti yapıldı.